Uczczono 221. rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja

Sławomir Ziemianowicz, starosta słupski wziął udział w uroczystościach upamiętniających 221. rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja. Uroczystości w Słupsku (3 maja br.) rozpoczęły się mszą świętą w kościele Mariackim, po której uczestnicy przemaszerowali ulicami: Łukasiewicza, Mostnika, Kowalską pod pomnik Jana Kilińskiego. W obchodach, poza mieszkańcami, wzięły udział delegacje władz miasta, powiatu, Związku Zawodowego "Solidarność", posłowie na Sejm RP, żołnierze 7. Brygady Obrony Wybrzeża, Związek Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, Stowarzyszenie Polaków Poszkodowanych przez III Rzeszę, słuchacze słupskiej Szkoły Policji, harcerze i kombatanci. Pod pomnikiem Kilińskiego podniesiono flagę na maszt, odegrano hymn państwowy, a po przemówieniach wiceprezydenta Słupska Andrzeja Kaczmarczyka i posłanki PiS Jolanty Szczypińskiej, złożono wieńce i kwiaty.

W usteckich obchodach rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 maja uczestniczył natomiast wicestarosta Andrzej Bury oraz radna Powiatu Słupskiego Barbara Podruczna-Mocarska. Po mszy świętej w intencji Ojczyzny w kościele pw. NMP Gwiazdy Morza, główne uroczystości odbyły się przy pomniku Polskiego Państwa Podziemnego 1939-1945. Po okolicznościowych przemówieniach delegacje złożyły wieńce i wiązanki kwiatów. Po południu w Domu Kultury odbyło się spotkanie władz samorządowych i młodzieży z kombatantami, po którym uczestnicy warsztatów wokalnych prezentowali swoje umiejętności w przestawieniu pt. „Śpiewajmy po polsku”.

3 maja 1791 r. - Sejm Czteroletni przyjął ustawę rządową, która przeszła do historii jako Konstytucja 3 maja. Była ona pierwszą w Europie i drugą na świecie ustawą regulującą organizację władz państwowych oraz prawa i obowiązki obywateli.

Preambuła Konstytucji 3 maja

W imię Boga w Trójcy Świętej jedynego. Stanisław August z bożej łaski i woli narodu król Polski, wielki książę litewski, ruski, pruski, mazowiecki, żmudzki, kijowski, wołyński, podolski, podlaski, inflancki, smoleński, siewierski i czernichowski, wraz z stanami skonfederowanymi w liczbie podwójnej naród polski reprezentującymi.
Uznają, iż los nas wszystkich od ugruntowania i wydoskonalenia konstytucji narodowej jedynie zawisł, długim doświadczeniem poznawszy zadawnione rządu naszego wady, a chcąc korzystać z pory, w jakiej się Europa znajduje i z tej dogorywającej chwili, która nas samym sobie wróciła, wolni od hańbiących obcej przemocy nakazów, ceniąc drożej nad życie, nad szczęśliwość osobistą egzystencję polityczną, niepodległość zewnętrzną i wolność wewnętrzną narodu, którego nas w nasze ręce jest powierzony, chcąc oraz na błogosławieństwo, na wdzięczność współczesnych i przyszłych pokoleń zasłużyć, mimo przeszkód, które w nas namiętności sprawować mogą, dla dobra powszechnego, dla ugruntowania wolności, dla ocalenia Ojczyzny naszej i jej granic, z największą stałością ducha niniejszą konstytucję uchwalamy i tę całkowicie za świętą, za niewzruszoną deklarujemy, dopóki by naród w czasie prawem przewidzianym wyraźną wolą nie uznał potrzeby odmienienia w niej jakiego artykułu. Do której to konstytucji dalsze ustawy sejmu teraźniejszego we wszystkim stosować się mają.