Nagrody „Białego Bociana” w tym roku otrzymali: Ewa Joanna Borowczyk z Damnicy, Gabriel Konkel z Motarzyna, Czesław Guit z Lubunia.

 

Ewa Joanna Borowczyk otrzymała nagrodę Białego Bociana 2012 za całokształt działań na rzecz propagowania, rozwijania i upowszechniania kultury muzycznej wśród dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie, rozwijanie działalności muzycznej, artystycznej i osiągnięcia w tej działalności.

W 1985 roku, jako absolwentka Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Słupsku, po kierunku nauczanie początkowe wybrała pracę w Specjalnym Ośrodku. Ukończyła jeszcze studium kwalifikacyjne z zakresu oligofrenopedagogiki oraz studia podyplomowe z muzyki na Uniwersytecie Gdańskim. Ponad 26 lat jest nauczycielem muzyki i sztuki. Jak sama mówi, realizuje swoje marzenia i oddaje się pasji zawodowej. Jest niezwykle kreatywnym i twórczym nauczycielem. Od początku swojej pracy zawodowej wielokrotnie była animatorem różnych działań kulturalnych. Od roku 1985 samodzielnie prowadzi, założony przez siebie zespół muzyczny „BiS", czyli „Borówka i Spółka", który daje jej wiele satysfakcji i radości, ale wymaga ciężkiej i systematycznej pracy. Przez zespół ten przewinęło się już około dwustu pięćdziesięciu młodych artystów, którzy brali udział w niezliczonych imprezach i przedsięwzięciach artystycznych.  Z ogromnym powodzeniem uczestniczyła - ze swoimi wychowankami w wielu wydarzeniach kulturalnych, zdobywając liczne wyróżnienia i laury na szczeblu ponadregionalnym i międzynarodowym. Od roku 1994 do 2003 prowadzony przez nią zespól był corocznym laureatem Międzynarodowego Festiwalu Piosenki Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnych w Gdyni. W roku 2003 był również laureatem XIX Ogólnopolskiego Przeglądu Twórczości Literackiej Dzieci i Młodzieży w Słupsku. Za działalność na rzecz dzieci niepełnosprawnych otrzymała prestiżową nagrodę „POLCUL FOUNDATION" Niezależnej Fundacji Popierania Kultury w Australii, tym samym zapisała się w kulturze polskiej, między innymi, pośród takich laureatów tej nagrody, jak Zbigniew Herbert, Jacek Kuroń czy Jerzy Andrzejewski. 

 

Gabriel Konkel otrzymał nagrodę Białego Bociana 2012 za aktywność twórczą i organizatorską na rzecz kultury.

Pochodzi z Czarnej Dąbrówki, po studiach w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Słupsku pracował jako dyrektor Domu Kultury w Tuchomiu, następnie jako nauczyciel w Szkole Podstawowej w Budowie, Dobieszewie i Dębnicy Kaszubskiej. Jego pasją, poza edukacją, jest rzeźba, malarstwo, historia regionu, teatr, folklor kaszubski i pszczelarstwo. Przez piętnaście lat prowadził zespół teatralny w szkole w Budowie. Od dziewięciu lat społecznie prowadzi zespół kaszubski „Jantar”, który prezentuje tańce i przyśpiewki ludowe oraz jednoczy społeczność lokalną i szerzy kulturę kaszubską w regionie. W 2003 roku, w starej szkole, przy wsparciu przyjaciół uruchomił izbę regionalną, w której do dziś udało się zgromadzić kilkaset eksponatów historycznych. Od wielu lat wydaje gazetę „Motarzyńskie Wieści”, której jest też redaktorem naczelnym. Jest laureatem nagród kuratora oświaty, medalu „Zasłużony dla województwa słupskiego”, Medalu Komisji Edukacji Narodowej. Ostatnio Fundacja na Rzecz Rozwoju Społeczno-Kulturalnego i Promocji Ziemi Słupskiej, Zaborów, Borów i Gochów „Naji Goche” przyznała mu swoje najwyższe  wyróżnienie „Bazuny”. 

 

Czesław Guit otrzymał nagrodę Białego Bociana 2012 

Modelarz, malarz, publicysta rozumiejący ludzi i środowisko wiejskie. Trzeci „Wieśniak" w powiecie - jak określił go ks. Jerzy Gieriatowicz na jego wernisażu malarskim w Galerii św. Jerzego w Słupsku. Osoba niezwykle wrażliwa artystycznie, godna naśladowania i swoisty wzorzec twórcy otwartego na kontakty z ludźmi i odbiorcami sztuki. To również nauczyciel, animator sztuki systematycznie wystawiający marynistykę - żaglowce i bitwy morskie, modele statków w żarówkach, armat, ale i bogatą tematykę wiejską w całej obszerności od pomników przyrody, drzew pejzaży i krajobrazów do obiektów zabytkowych, klimatów z florą i fauną w tle. Jego dorobek jako malarza jest nietypowy. Organizuje spotkania ze sztuką i rozmowy z ludźmi o sztuce w ich środowiskach. Odbył ponad 40 wystaw w tyluż miejscowościach - w świetlicach wiejskich w kilku gminach (Kobylnica. Kępice, Słupsk) - jako trzykrotny stypendysta Starosty Słupskiego.  Członek Klubu Plastyka im. St. Morawskiego w Słupsku, choć wyraźny indywidualista. „Wolny strzelec", pisujący do biuletynu „Powiat Słupski", członek Stowarzyszenia Polskich Mediów w Warszawie. To też człowiek doceniany za bezinteresowność i darczyńca. Zorganizował m.in. wystawy: „My z Lubunia - Portrety grawerowane sąsiadów”,  „Lubuńskie klimaty - impresje okienne z przyroda w tle”, „My z Krainy w Kratę - stare obiekty i zabudowania Lubunia i okolic”, „Na wiejska modłę - Lubuń sentymentalny”, „Od rolnika do rybaka”. To była forma skutecznej reklamy wsi poprzez dostrzeganie interesującego człowieka w lokalnej społeczności. 

Posiada ten walor, rzadki w zglobalizowanym świecie, że chce być słyszalny i widzialny, a w miarę możności wysłuchany i dostrzeżony.  Jego postawa, aktywność i efekty wykraczające poza przeciętność, są nie tylko konkretnym dorobkiem autora, ale i wsi, w której mieszka, gminy, powiatu, są uniwersalnym wzorem, jeśli nie do powielenia i naśladowania, to przynajmniej do wykorzystania.