Drogowskazy pamięci.

Na zakończenie roku szkolnego w Zespole Szkół Agrotechnicznych w Słupsku przybyło wielu zacnych gości. Uświetnili je swoją obecnością Starosta Powiatu Słupskiego Sławomir Ziemianowicz, Naczelnik Wydziału Polityki Społecznej Zbigniew Babiarz-Zych, Główny Specjalista ds. Oświaty Dagna Sikorska, Główny Specjalista ds. Kultury Fizycznej Danuta Garbacz, dyrektorzy placówek oświatowych podległych Starostwu, zarządzający szkołami współpracującymi z Zespołem Szkół Agrotechnicznych, przedstawiciele związków zawodowych, absolwenci, rodzice.

Uroczystość była niezwykła, bowiem poza zamknięciem roku szkolnego, uhonorowaniem uczniów wybitnych, z tzw. czerwonymi paskami, finalistów olimpiad, którzy uzyskali indeksy na wyższe uczelnie – żegnano wieloletniego dyrektora odchodzącego na emeryturę.

Nostalgia – to dzisiaj słowo, które nie odzwierciedla wyłącznie tęsknoty za ojczyzną. Wyraz ten przywołuje wspomnienia najmilsze, a te są drogowskazami pamięci!. W takim klimacie przebiegało pożegnanie dyrektora – pani Marianny Matias.

„Wiadomo, że emerytura wśród aktywnych zawodowo nauczycieli budzi lęk i na co dzień staramy się o niej nie myśleć. Tymczasem, każdy z nas, wcześniej czy później zostanie emerytem. Nie da się przed tym uciec, ani cokolwiek w tej kwestii zmienić, na nic zdadzą się negocjacje nawet z samym Ministrem Edukacji” – tak zainaugurowała uroczystość pożegnania, wicedyrektor Iwona Wojtkiewicz.

Sławomir Ziemianowicz podkreślił, że za 12-letniej kadencji dyrektor Matias, szkoła zmieniła swoje oblicze. Dzięki działaniom, które łączyły tradycję z nowoczesnością, ewaluowała z „Rolniczaka”
w Zespół Szkół Agrotechnicznych, który uwzględniając zapotrzebowanie rynku pracy, poszerzył swoją ofertę o szereg nowatorskich kierunków. Fundusze europejskie pozwoliły doposażyć gabinety, pracownie komputerowe, na zmianę elewacji, która wyróżnia budynek na tle świetnie komponującej się roślinności, sprawiającej, że Zespół Szkół Agrotechnicznych stanowi enklawę w jednym
z najbardziej ruchliwych punktów Słupska.

Były łzy wzruszenia, gdy dyrektor Marianna Matias, żegnała się ze Sztandarem Szkoły. Przesłanie „semper paratus” (zawsze gotowy) stanowiło pretekst dla Gabrieli Bereżeckiej, prezesa Związku Nauczycielstwa Polskiego, która nie omieszkała podjąć próby zwerbowania pani Matias do prężnie działającego Klubu Emerytów w tym związku.

„Przyjmij pogodnie to, co lata niosą. Bez goryczy wyrzekając się przymiotów młodości.” To motto programu artystycznego „ku pamięci”. Wzruszające były: prezentacje multimedialne stworzone przez uczniów, życzenia i podziękowania od uczniów i nauczycieli. Wiersze, mówiące o przemijaniu
i o tym, że zamiast lękać się emerytury, powinniśmy zdać sobie sprawę z tego, jakie widoki ze sobą niesie, co z pasją w ramach teatru jednego aktora wyklarowała Elżbieta Ragan w „Pamiętniku Marianny M.”:

„Można wreszcie jechać w góry,

Zrobić sobie peeling skóry,

I nareszcie wiem, że wolno

Wszystko robić wolno…!”