Cecenowo - wieś położona w gminie Główczyce, o starym rodowodzie, wzmiankowana w źródłach historycznych w 1229 roku. Wieś należała do klasztoru norbertanek z Żukowa. W 1510 roku kupiona została przez Ewalda von Massowa. W 1777 roku majątek został sprzedany przez Massowów Moritzowi von Weyher z Janowie za 30 tyś. talarów. Pod koniec XVIII w. majątek przeszedł w ręce Caspra Wilhelma von Zitzewitz /wniosła je jako wiano poślubiona przez Caspra Dorota, córka Christiana Beniamina Heringa ze Słupska/. Dobra cecenowskie pozostawały w rękach Zitzewitzów do 1945 roku. To właśnie Casper Wilhelm von Zitzewitz w latach 1812 - 1824 zbudował w Cecenowie dwór. Rozbudowany w latach 1864 - 1889 obiekt przyjął formę założeń pałacowych. Budowla składa się z trzech wyraźnie od siebie oddzielonych części, z piękną wieżą pośrodku. Pałac jest murowany, otynkowany, z dachem krytym dachówką ceramiczną. Z dawnego wyposażenia pałacu wewnątrz zachowała się belka datowana na 1687 rok, kartusz herbowy Zitzewitzów nad wejściem do starszej części pałacu, piece kaflowe zwieńczone dekoracją rzeźbiarską, oryginalna stolarka drzwiowa i drewniana klatka schodowa w starszej części obiektu. W otoczeniu pałacu zachował się park z licznymi przykładami drzew pomnikowych - między innymi jodły, tulipanowca, jesiona, buka i klonu. W bliskim sąsiedztwie pałacu znajdują się XVIII i XIX-wieczne zabudowania folwarczne. Obok pałacu w Cecenowie znajduje się piękny, zabytkowy XIX-wieczny kościół parafialny, obecnie pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny. Zbudowany został w latach 1867 - 1868 w miejscu dawnego kościoła charakteryzującego się konstrukcją szkieletową. Obecny kościół wymurowany został z cegły na fundamencie z ciosów granitowych. Nakryty jest dachem dwuspadowym z dachówką tzw. karpiówką. Wieżę kościoła wieńczy ośmioboczny ostrołukowy hełm kryty blachą. Kościół jest budowlą jednonawową z wyodrębnionym prezbiterium i dwoma przybudówkami. Empora umieszczona jest od strony zachodniej. Większość zabytkowego wyposażenia kościoła fundowana była przez członków rodu von Zitzewitz, między innymi organy z 1875 r. z napisem B. Griineberg, Stettin i dzwony żeliwne z 1923 r. Chrzcielnica z 1870 r. ufundowana została przez Otto von Krockowa na pamiątkę jego szczęśliwego powrotu z wojny. Z dawnego, szkieletowego kościoła zachował się sześcioramienny mosiężny żyrandol fundacji Hansa Hófta i Anny Ziilzken oraz obraz przedstawiający pastora Lorka, autora opisu miejscowej ludności i jej stroju z XIX wieku. W prezbiterium znajdują się w oknach piękne witraże z motywami religijnymi i herbami rodowymi Stojentinów i Zitzewitzów.
