Maszoperia - dawny związek rybaków oparty na wspólnej własności łódkowej bądź sieciowej /najczęściej niewodu/ oraz toni wodnych jezior lub rzek. Związek taki zapewniał nie tylko wspólny połów i sprawiedliwy podział złowionych ryb, ale również opiekę nad rodzinami rybaków - szczególnie wdowami i sierotami. Od końca XIX wieku maszoperie spełniały także rolę samorządów rybackich - opierały się na zwyczajowych przepisach prawa i strzegły interesów gospodarczych rybackich wiosek. Do poszczególnych zespołów maszoperyjnych mogli należeć wszyscy rybacy z wioski wraz z rodzinami. Musieli jednak wnieść określony wkład w sprzęcie oraz pracy, co z kolei zapewniało im sprawiedliwy udział w podziale zysków. Trzeba pamiętać, że dawniej rybołówstwo wiązało się nie tylko z połowem ryb, ale również z wyrobem sieci, ich reperacją i czyszczeniem. Obejmowało także przetwórstwo ryb, polegające w większości na ich wędzeniu, oraz sprzedaż zapewniającą dochód, który był sprawiedliwie dzielony między członków maszoperii. We wsiach typowo rybackich na czele maszoperii stał szyper, którego stanowisko było dziedziczne. We wsiach o charakterze rolniczo-rybackim szyper był wybierany przez wspólnotę w drodze głosowania.
W okresie międzywojennym na Jeziorze Gardno i Łebsko działały maszoperie sieciowe oparte na współwłasności niewodu. Połowy z wykorzystaniem takiej sieci były dla rybaków tym, czym dla rolników żniwa przynosiły niejednokrotnie dochód, który zapewniał dostanie życie na cały rok. Rybołówstwo na Pomorzu wiązało się z określoną terminologią, szeregiem zwyczajowych praw, folklorem i tradycją przekazywaną drogąustnąz pokolenia na pokolenie.
